Tarihin, kültürün ve medeniyetin izlerini taşıyan iki köklü şehir; Türkiye’nin Şanlıurfa’sı ile İran’ın Urumiye kenti, "Kardeş Şehir" protokolü ile resmen dostluk elini birbirine uzattı. Şanlıurfa Büyükşehir Belediye Başkanı Mehmet Kasım Gülpınar ile Urumiye Belediye Başkanı Aydin Rahmani Rezaeiyeh tarafından imzalanan protokol, yalnızca bir belediyeler arası mutabakat değil; iki halk arasında kültürel, ekonomik ve sosyal bağları güçlendirmeyi amaçlayan çok katmanlı bir iş birliği sürecinin başlangıcı olarak görülüyor.
Diplomatik Gerginlik Sonrası Gelen İmza
Aslen İran'da düzenlenmesi planlanan imza töreni, bölgedeki jeopolitik gelişmeler nedeniyle ertelenmişti. Özellikle İsrail'in İran'a yönelik saldırıları sonrasında oluşan gerginlik nedeniyle protokol süreci geçici olarak askıya alınmıştı. Ancak son dönemde ilan edilen ateşkesle birlikte tansiyonun düşmesi, iki şehir arasında uzun süredir planlanan kardeşlik adımının atılmasına imkân tanıdı. Tören, çevrim içi ortamda, Zoom platformu üzerinden gerçekleştirildi.
Geniş Katılım, Ortak Hedefler
Şanlıurfa ve Urumiye arasında imzalanan protokol yalnızca iki belediye başkanının katılımıyla değil; aynı zamanda uluslararası alanda önemli rol üstlenen isimlerin de katılımıyla dikkat çekti. Asya Belediye Başkanları Forumu Genel Sekreteri Hamidreza Gholamzadeh ve Şanlıurfa Büyükşehir Belediyesi Dış İlişkiler Dairesi Başkanı Elif Esra Önal da imza töreninde yer aldı.
Protokol kapsamında iki şehir arasında kültürel etkinliklerden ekonomik kalkınma projelerine, sosyal programlardan turizmin geliştirilmesine kadar geniş bir yelpazede iş birliği hedefleniyor. Ortak projelerin yanı sıra her iki kentte düzenlenecek karşılıklı ziyaretler, halklar arasındaki etkileşimi ve anlayışı da derinleştirecek.
Gülpınar: "Dostluk Köprüsü İnşa Ediyoruz"
Törende duygusal ve diplomatik mesajlar veren Şanlıurfa Büyükşehir Belediye Başkanı Mehmet Kasım Gülpınar, konuşmasını hem Farsça hem de İngilizce olarak yaptı. Gülpınar, Şanlıurfa ile Urumiye arasındaki ilişkilerin yüzeysel bir ortaklık değil, kalıcı bir kardeşlik bağı olmasını hedeflediklerini vurguladı.
“Bu gecikmiş protokol, kardeşlik niyetimizi asla zayıflatmayacaktır. Urumiye gibi tarihî ve kültürel anlamda zengin bir şehirle bu kardeşlik bağını kurmaktan büyük memnuniyet duyuyoruz. Bu sadece belediyelerimiz arasında değil, halklarımız arasında da güçlü bir dostluk köprüsüne dönüşecektir” dedi.
Gülpınar ayrıca bölgedeki savaş ve saldırı ortamından duyduğu derin üzüntüyü ifade ederek, barışın kalıcı olması yönündeki temennilerini yineledi.
Rezaeiyeh: “Bu Protokol, Kalpler Arasında Kurulan Bir Köprüdür”
Urumiye Belediye Başkanı Aydin Rahmani Rezaeiyeh de protokolü yalnızca bir belge değil, derin kültürel ve insani bir anlaşma olarak nitelendirdi. Ortak medeniyet değerlerine, tarihi mirasa ve geleceğe yönelik ortak vizyona dikkat çeken Rezaeiyeh, iki şehir arasındaki bu dostluk adımının yalnızca bugünü değil, gelecek kuşakları da olumlu etkileyeceğini söyledi.
“Bu mutabakat kalpler arasında, kültürler arasında ve iki dost milletin umutları arasında kurulan bir köprüdür. Temennimiz, bu iş birliğinin her iki halk için somut kazanımlara dönüşmesidir” diyerek birlik mesajı verdi.
Ortak Miras, Ortak Gelecek
Şanlıurfa ve Urumiye; tarih boyunca farklı medeniyetlere ev sahipliği yapmış, çok katmanlı kültürel yapılarıyla dikkat çeken iki şehir. Bu benzerlik, şehirler arasında kurulacak iş birliğinin yalnızca yönetimsel değil, halklar düzeyinde de güçlü temeller üzerine inşa edilmesine olanak tanıyor. Her iki şehir de tarihî dokuları, manevî değerleri ve coğrafi konumları sayesinde bölgesel barış ve iş birliği çabalarında sembolik bir önem taşıyor.
Gelecek Adımlar Neler Olacak?
Protokolün imzalanmasıyla birlikte ilk somut adımların kültürel değişim programları, öğrenci ve akademisyen değişimleri, ortak sergiler ve turizm projeleri etrafında şekillenmesi bekleniyor. Şanlıurfa tarafı, Urumiye heyetini en kısa sürede ağırlamayı planlıyor. Aynı şekilde, İran tarafı da Şanlıurfa’dan resmi bir heyeti misafir etmek üzere hazırlıklarını sürdürüyor.
Bu iş birliği, iki ülkenin şehirleri arasında yükselen yeni bir diplomasi anlayışının örneği olarak değerlendiriliyor: merkezi yönetimden bağımsız, yerelden yerele kurulan ve halkları doğrudan etkileyen bir bağ.
Zamanla bu kardeşliğin, sadece protokol sayfalarında değil; iki halkın hayatına dokunan, kalıcı bir kültürel mirasa dönüşmesi umut ediliyor.
